Tentoonstelling
Introductie
De erotische natuur van menig Art Nouveau-werk was te vinden in kleinschalige decoratievoorwerpen en juwelen, meubelen, schilderijen en bedrukt materiaal van die tijd. Mystiek en droomwerelden, fantasie en volksverhalen werden geportretteerd door symbolistische schilders en geïnterpreteerd op wandtapijten door Otto Eckmann in Duitsland en Gerhard Munthe en Frida Hansen in Scandinavië. Vrouwen waren een teken van zuiverheid of van verleiding. In de posterkunst van Cheret waren het zorgeloze en opgewekte wezens.
Muzen
Loïe Fuller (1862-1928) werd door velen beschouwd als de belichaming van Art Nouveau. Ze maakte haar debuut in Parijs op het podium van de Folies Bergère in 1892. Ze beoefende al heel vroeg de vrije dans: ze ontwikkelde een reeks routines die op de muziek van Debussy, Chopin en Schubert over het podium wervelden, gecombineerd met revolutionaire belichting en effecten. Sarah Bernhardt (1844-1923) was een andere icoon van de Art Nouveau. Ze was een Franse podium- en filmactrice met een persoonlijk leven dat al net zo dramatisch was als haar carrière als performer. Bernhardt reisde de wereld rond en trad overal op. Ze werkte verschillende jaren samen met Alphonse Mucha en bestelde juwelen, eetserviezen en andere kunstwerken van kunstenaars als Lalique. Ze was een belangrijke figuur van die tijd en verscheen in vele reclames.
Vrouwelijke vormen
Alphonse Mucha (1860-1939) was een Tsjechische schilder en decoratiekunstenaar die geboren was in het zuiden van Moravia, een Slavische provincie van het Oostenrijks-Hongaarse imperium. Later verhuisde hij naar Parijs om er voor lithograaf Champenois te werken. Hij is een veelzijdige ontwerper van behangpapier, stoffen en juwelen. Mucha’s werk is onmiddellijk herkenbaar en werd wijd verspreid, vooral nadat twee boeken met zijn grafische ontwerpen in 1902 werden gepubliceerd. Zijn eerste opdracht, een poster voor Sarah Bernhardt voor haar optreden in Gismonda in 1894, betekende het begin van zijn succes. Net als vele kunstenaars uit die periode was hij geïnteresseerd in theosofie en het occulte. Toen zijn populariteit daalde rond 1910 keerde Mucha terug naar Praag waar hij zich inzette voor de Slav Epic – 20 grote schilderijen die de Tsjechische en Slavische geschiedenis afbeeldden.
Symbolisme en folklore
Schijnbaar onafhankelijke artiesten deelden een visionaire en mystieke fascinatie om de innerlijke wereld voor te stellen. Hun symboliek was afkomstig van de literatuur en poëzie. De Belgische beeldhouwer en grafische kunstenaar Georges Minne (1866-1941) werd tegen 1895 internationaal beschouwd als een van de grootste protagonisten ervan. Hoewel zijn ingetogen stijl in contrast lijkt te staan met de uitbundigheid van Art Nouveau, werd zijn werk verkocht in de winkel La Maison Moderne die werd uitgebaat door zijn vriend Julius Meier-Graefe, de Duitse kunsthandelaar en –criticus die het magazine Pan (in Berlijn) en Dekorative Kunst (in Parijs) oprichtte. Minne maakte deel uit van en Belgische artistieke groep in Sint-Martens-Latem.
