Schilder die Arctische landschappen vastlegde op de Lofoten en in het noorden van Noorwegen
Anna Boberg was een veelzijdige autodidactische kunstenares die bekend stond om haar afbeeldingen van arctische landschappen op de Lofoten in Noorwegen, een plek die haar dierbaar was en die ze haar hele leven lang bezocht. De Lofoten zijn een eilandengroep in het Noorden van Noorwegen.
Anna Boberg's vroege leven en opleiding
Anna werd in 1864 in Zweden geboren. Haar familie had een artistieke achtergrond: ze erfde haar passie voor kunst van haar vader, Fredrik Wilhelm Scholander, een vooraanstaand architect, en haar moeder, Carin Scholander, een theosofe en vertaalster.
In 1887 wijdde Anna zich aan de schilderkunst, met een voorkeur voor aquarellen. Haar eerste tentoonstelling werd gehouden in 1888. Haar landschapsschilderijen bevatten studies van onder andere Jeruzalem, Zuid-Frankrijk en Italië.
Ondanks het ontbreken van een formele artistieke opleiding, afgezien van een korte tijd aan de Académie Julian in Parijs aan het eind van de jaren 1880, bloeide Anna's talent.
Tijdens haar verblijf in Parijs kruiste haar pad met haar toekomstige echtgenoot, architect Ferdinand Boberg. Op de foto hieronder zit Anna tussen haar schilderijen op een tentoonstelling in 1914 en maakt een praatje met Ferdinand.
Wanneer schilderde Anna Boberg het noorderlicht?
Ook al begon Anna met schilderen na een reis naar Spanje, in haar autobiografie lijkt het alsof haar artistieke leven pas echt begon in 1901.
Dat was toen ze voor het eerst met haar man naar het noorden van Noorwegen ging. Het landschap van de Lofoten betoverde Anna zo erg dat ze weigerde terug te keren met Ferdinand, die zonder haar terug moest reizen. Hij stuurde Anna schildersmateriaal zodat ze haar nieuwe obsessie kon vastleggen.
Anna's schilderijen van het noorderlicht en de middernachtzon zijn bijzonder boeiend en tonen het noorderlicht in al zijn mystiek en levendige kleuren.
In de winter van 1901 keerde Anna terug naar Noorwegen en schreef in haar memoires:
als de volle maan, als een zon van ijs, de nacht van de middag verjaagt, als het noorderlicht oplicht tussen de sterren en stormwolken en golven elkaar opjagen, als de Lofotenmuur een wonderlijk bolwerk vormt met bastions en torens van albast... en de zee bezaaid raakt met armada's van Vikingschepen. Keer dan terug, vreemdeling, om de apotheose van Arctische schoonheid en wildernis te aanschouwen! (vertaald uit het Engels)
Ferdinand besefte al snel dat hij als goede echtgenoot en architect een huis voor hen zou moeten ontwerpen en bouwen in Noorwegen.
In de daaropvolgende 33 jaar keerde Boberg meer dan drie dozijn keer terug naar haar geliefde Lofoten en legde de etherische schoonheid ervan vast in haar schilderijen. De hut in Svolvaer die Ferdinand voor hen had gemaakt, was haar pied-à-terre in het ijzige noorden.
Hoewel de Zweden niet snel warmliepen voor Anna's Noorse landschapsschilderijen, kreeg haar werk veel aandacht in Parijs en de Verenigde Staten. De Amerikaanse pers noemde haar zelfs 'de grootste kunstenares van Zweden'.
Anna's laatste tentoonstelling vond plaats in 1927. In 1929 gingen Ferdinand en Anna weer in Stockholm wonen, Zweden, waar ze in 1935 na complicaties bij een operatie overleed.
Anna wordt pas sinds kort door de Zweedse kunstwereld opnieuw beschouwd als een van de grote Scandinavische landschapsschilders. Sinds 2018 is haar kunst permanent te zien in het Nationalmuseum, het Zweedse museum voor kunst en design.
Sources
- Eva-Charlotta Mebius, '"Sweden's Greatest Artist": The Reception of the Landscapes of Anna Boberg' in Art Bulletin of Nationalmuseum Vol 27:1, 2020, pp. 91-98